امروز: سه شنبه 29 اسفند 1402
دسته بندی محصولات
بخش همکاران
بلوک کد اختصاصی

تاثیر هر یك از عملیات تكمیل مقدماتی روی چاپ پارچه های پنبه پلی استر با پیگمنتها

تاثیر هر یك از عملیات تكمیل مقدماتی روی چاپ پارچه های پنبه پلی استر با پیگمنتها دسته: نساجی
بازدید: 2 بار
فرمت فایل: doc
حجم فایل: 96 کیلوبایت
تعداد صفحات فایل: 106

منظور از عملیات تكمیل مقدماتی، عملیاتی است كه كالای خام را برای رنگرزی و چاپ و یا عرضه به صورت سفید آماده می‌سازد این عملیات ممكن است با توجه به كاربرد و خواص مطلوب در مراحل مختلف تولید مثل الیاف باز، فتیله، نخ و پارچه انجام گیرد

قیمت فایل فقط 24,700 تومان

خرید

فهرست مطالب

عنوان                                          صفحه

مقدمه................................ 1

عوامل موثر در عملیات تكمیل........... 3

پرزسوزی.............................. 5

آهارگیری............................. 7

آهارگیری با اسید..................... 7

آهارگیری با روش تخمیر................ 8

آهارگیری با مواد اكسید كننده......... 8

آهارگیری با آنزیم.................... 9

آهارگیری آهارهای محلول در آب......... 14

- پخت................................ 15

- سفیدگری............................ 18

سفیدگری كالای سلولزی با آب اكسیژنه.... 19

عمل سفید كنندگی آب اكسیژنه، تجزیه و تركیب آن با سلولز 21

تجزیه و فعال شدن آب اكسیژنه بوسیله قلیا 22

تجزیه و فعال شدن آب اكسیژنه بوسیله فلزات سنگین 23

تجزیه و فعال شدن آب اكسیژنه با تبدیل آن به مشتقاتی با فعالیت بالاتر........................... 24

اثر سیلیكات سدیم روی پایداری محلول پراكسیدها   24

- مرسریزاسیون........................ 25

اثر قلیا بر روی الیاف سلولزی......... 27

اثر مرسریزاسیون بر روی ساختمان و خواص لیف  28

الف- اثر مرسریزاسیون روی ساختمان لیف پنبه  30

ب- اثر مرسریزاسیون روی خواص لیف...... 30

- عوامل موثر در عملیات مرسریزاسیون... 31

الف- اثر دما......................... 32

ب- اثر زمان.......................... 33

ج- اثر غلظت.......................... 34

د- نوع قلیا.......................... 34

هـ- نیروی كشش........................ 35

و- اثر مواد مرطوب كننده.............. 36

- چاپ................................ 37

مقدمه................................ 37

چاپ با رنگدانه ها (پیگمنت)........... 38

غلظت دهنده های مناسب برای رنگدانه ها. 40

الف- غلظت دهنده امولسیون............. 40

ب- غلظت دهنده نیم امولسیون........... 40

ج- غلظت دهنده مصنوعی................. 41

- عملیات تكمیل مقدماتی پارچه های بافته شده پنبه- پلی استر................................... 41

پخت پارچه های پنبه- پلی استر......... 43

سفیدگری پارچه های پنبه- پلی استر..... 45

- انجام عملیات آزمایشگاهی با توجه به دستورالعملها ونسخه‌های موجود روی

مخلوط پنبه - پلی استر................ 45

الف- عملیات آهارگیری روی مخلوط پنبه- پلی استر  47

ب- عملیات پخت روی مخلوط پنبه- پلی استر 48

ج- عملیات سفیدگری مخلوط پنبه- پلی استر توسط آب اكسیژنه....................................... 50

د- عملیات مرسریزاسیون روی مخلوط پنبه- پلی استر 51

- چاپ نمونه های تكمیل شده توسط پیگمنتها 54

نحوه تهیه غلظت دهنده امولسیون........ 55

نقش اوره در خمیر چاپ................. 56

نقش و اهمیت غلظت دهنده در خمیر چاپ... 57

- نتایج به دست آمده بعد از چاپ نمونه های تكمیل شده 61

مقدمه

عملیات تكمیل مقدماتی پارچه‌های پنبه‌ای و مخلوط پنبه- پلی‌استر:

منظور از عملیات تكمیل مقدماتی، عملیاتی است كه كالای خام را برای رنگرزی و چاپ و یا عرضه به صورت سفید آماده می‌سازد. این عملیات ممكن است با توجه به كاربرد و خواص مطلوب در مراحل مختلف تولید مثل: الیاف باز، فتیله، نخ و پارچه انجام گیرد.

در مقابل این عملیات، تكمیل مكانیكی و یا تكمیل عالی قرار دارد كه عملیاتی است كه جهت بخشیدن بعضی از خواص مثل افزایش خاصیت ایزولاسیون گرمایی، ضد چروك، ضدآب و غیره به كالای سفید و یا رنگی می‌باشد كه ممكن است به صورت شیمیایی و یا مكانیكی انجام شود. در حالت كلی واژه تكمیل شامل مقدمات، تكمیل مكانیكی و تكمیل عالی است.

انجام عملیات تكمیل مقدماتی یكنواخت، تضمین كننده گرفتن نتیجه یكنواخت در عملیات رنگرزی و چاپ می‌باشد. از این رو از نقطه نظر كالا، انجام یكنواخت و موثر این عملیات اهمیت فراوانی را دارا می‌باشد.

به علت بالا بودن مصرف پارچه‌های پنبه‌ای و به ویژه مخلوط پنبه- پلی‌استر، مقدمات آنها مورد توجه بوده و از آنجائیكه این نوع پارچه‌ها به علت كاربرد خود نمی‌توانند قیمت چندان بالایی داشته باشند نكات زیر كمك زیادی به پائین‌ آوردن هزینه تكمیلی آنها نموده است:

1- مداوم كردن عملیات

2- انجام عملیات مختلف در یك مرحله

3- استفاده از روشهایی كه انجام عملیات را بدون استفاده از انرژی گرمایی ممكن می‌سازد و هزینه كل را با صرفه‌جویی در مصرف گرما پائین می‌آورد.

پارچه‌های پنبه‌ای و مخلوط پنبه- الیاف مصنوعی نسبت به پارچه‌های دیگر به مراحل مقدماتی بیشتری احتیاج دارد و پارچه بایستی پس از اتمام مراحل مقدمات، از خواص زیر برخوردار باشد:

1- درجه بالا و یكنواخت خوب رنگینه بر اثر تورم زیاد و یكنواخت

2- عدم وجود مواد ناخالصی همراه پنبه

3- عدم كاهش درجه پلی مریزاسیون پنبه بر اثر عملیات تكمیل

4- درجه سفیدی كافی برای كسب رنگهای روشن

5- رطوبت یكنواخت.

تمام پارچه‌های نساجی پس از خروج از سالن بافندگی كم و بیش دارای مقادیری ناخالصی و عیوب می‌باشند لذا لازم است بمنظور آماده كردن پارچه برای عملیات تكمیل اصلی آنرا تحت عملیات مقدمات تكمیل قرار داد در غیر این صورت امكان برطرف كردن آنها ضمن و یا پس از عملیات تكمیلی براحتی میسر نخواهد بود.

ناخالصیها و عیوب موجود در روی پارچه‌های خام را می‌توان در سه گروه بیان كرد.

1- ناخالصیهای مواد اولیه مانند خار و خاشاك- رنگ- الیاف خشن و ضخیم Kemp

2- عیوب ریسندگی: مانند گره‌ها و پیوندهای نامناسب در نقاط نازك و كلفت نخ و همچنین لكه‌های حاصل از روغن‌هایی كه برای روغنكاری ماشین‌آلات مصرف شده است.

3- عیوب بافندگی: مانند پاره‌گیهای نخهای تار و پود- اشتباه در شانه و سایه‌دار شدن طولی پارچه- اشتباه در تراكم پود و یاكو بیده شدن پود و سایه دار شدن عرضی پارچه- اشتباه در چله كشی- اشتباه در پودگذاری و همچنین اثر روغنهای ماشین‌آلات بافندگی در پارچه.

عوامل موثر در عملیات تكمیل:

برای به دست آوردن یك تكمیل مناسب در روی پارچه باید عوامل موثر در عملیات تكمیل را در نظر گرفت این عوامل عبارتند از:

1- نوع و جنس الیاف بكار رفته در پارچه و حالت و ترتیب قرار گرفتن آنها در پارچه

2- خواص فیزیكی پارچه، مانند قدرت تورم آن در آب به طوری كه هر گاه پارچه در حالت خشك یا مرطوب و یا در حرارت بالا و یا پائین و یا تحت تاثیر فشار و یا اصطكاك قرار گیرد حالت تكمیل شده آن متفاوت بوده و چگونگی این تغییرات بستگی به شرایط عملیات خواهد داشت.

3- قدرت جذب و تركیب با مواد شیمیایی و پایداری فعل و انفعالات شیمیایی حاصل

4- حساسیت الیاف پارچه به مواد تكمیل و یا شیمیایی و یا روشهای بكار رفته شده و شرایط عملیات تكمیل مانند رطوبت، حرارت، فشار، زمان و PH محیط.

5- ساختمان بافت پارچه اثر زیادی در عملیات تكمیلی دارد. مثلاً پارچه‌ای كه دارای بافت ساده باشد قابلیت پذیرش اغلب عملیات تكمیلی را دارد در صورتی كه پارچه‌ای كه در بافت آن از نخهای فانتزی استفاده شده باشد عملیات تكمیلی را محدودتر می‌سازد. اثر نخ و ساختمان پارچه در عملیات تكمیلی در پارچه‌های تریكو باف محسوستر می‌باشد و اكثر پارچه‌های تریكوباف را بعلت ضعف در ثبات بعدی نمی‌توان تحت عملیات تكمیل معمولی قرار داد.بنابراین هر چقدر ساختمان پارچه پیچیده‌تر باشد انجام عملیات تكمیلی در روی آن محدودتر شده و یا اینكه مستلزم عملیات تكمیلی و با روشهای تكمیلی بخصوص خواهد بود.

باید اضافه كرد كه صنعت و هنر عمل تكمیل در درجه اول بستگی به تجربه عملی و مهارت شخص تكمیل كننده و در درجه دوم بستگی به اطلاعات عملی از ماهیت فیزیكی و شیمیایی پارچه و مواد تكمیلی دارد تا توسعه و پیشرفتهای جدیدی را در این صنعت عرضه كند.

مراحل مختلفی را كه ممكن است پارچه‌های پنبه‌ای و یا مخلوط پنبه- پلی استر تكمیل شوند به قرار زیر می‌باشد:

1- پرزسوزی   2- آهارگیری    3- پخت 4-سفیدگری 5- مرسریزاسیون


اینك به شرح تك تك این عملیات می‌پردازیم:

پرزسوزی:

منظور از پرز انتهای الیاف است كه سر از سطح نخ در آورده و سطح پارچه را می‌گیرد. پرز اثرات منفی بر ظاهر و زیبایی پارچه می‌گذارد به این ترتیب كه بعد از عملیات رنگرزی و چاپ این الیاف روشن‌تر از رنگ بافت به نظر می‌رسد. پرز همچنین از ظرافت خطوط مرزی در عملیات چاپ می‌كاهد و كسب جلا را برای پارچه مشكل می‌سازد. در مواردی مثل چاپ غلتكی ممكن است، این الیاف در پارچه جدا شده و در گراور غلتك قرار گیرد و یا آنكه در چاپ تخت (اسكرین) به تیغه یا پاروی ماشین چسبیده و چاپ را با اشكال روبرو سازد. برای جلوگیری از این اثرات منفی، پرز در فرآیند پرزسوزی از پارچه جدا می‌گردد در عملیات پرزسوزی پارچه در حالت كاملاً باز و تحت كشش با سرعتی بین 50 تا 300 متر در دقیقه از مقابل مشعل می‌گذرد این عمل را می‌توان همچنین به كمك صفحات فلزی داغ و یا كویل الكتریكی انجام داد. به هر حال شعله به علت قدرت نفوذ زیاد در منفذهای پارچه، بهترین وسیله پرزسوزی است. بهترین زمان برای انجام پرزسوزی بعد از آهارگیری می‌باشد. زیرا بر اثر جدا شدن آهار از نخ، تمام الیاف كوتاه آزاد گردیده و از سطح پارچه دور می‌گردد. از آنجایی كه پرزسوزی بعد از آهارگیری به خشك كردن احتیاج دارد معمولاً پرزسوزی قبل از آهارگیری انجام می‌شود. پرزسوزی قبل از آهارگیری راندمان كمتری را نسبت به پرزسوزی بعد از آهارگیری دارد و نایكنواخت‌تر می‌باشد. در پرزسوزی مخلوط پنبه- پلی استر ممكن است گلوله‌های كوچك ذوب شده پلی‌استر سطح پارچه را فرا گیرد. این گلوله‌ها در رنگرزی، رنگینه بیشتری را به خود جذب كرده و ظاهر پارچه رنگی را نایكنواخت می‌سازد. در صورت وجود چنین عیبی می‌توان پرزسوزی پارچه‌های پنبه- پلی‌استر را به بعد از اتمام رنگرزی و خشك كردن انجام داد. شایان توجه است كه در پرزسوزی باید پرز به صورت موثر سوخته شده و در عین حال به پارچه صدمه‌ای وارد نیاید. واضح است كه یكنواختی پرزسوزی دارای اهمیت فراوان بوده و در نظر گرفتن نكات زیر به كسب آن كمك می‌كند:

1- یكنواخت بودن شعله گاز در عرض پارچه

2- یكنواخت بودن فاصله پارچه از شعله

3- فشار گاز یكنواخت و قدرت یكنواخت هواكش ماشین

ماشین پرزسوزی مجهز به چهار كوره می‌باشد كه در صورت احتیاج می‌توان از دو شعله برای هر طرف پارچه استفاده كرد در این ماشین هوا به داخل پمپ شده و بعد از مخلوط شدن با گاز به كوره تغذیه و مشتعل می‌گردد. سیلندرهای كوره‌ها توسط جریان آب، سرد می‌گردند و در صورت عدم جریان آب سرد، امكان ذوب شدن سیلندرها وجود دارد. در موقع تعویض پارچه، كوره‌ها توسط سوییچ الكتریكی به عقب برگشته تا از سوختن پارچه جلوگیری گردد پارچه‌های ظریف بعد از ترك ماشین پرزسوزی معمولاً از یك مخزن آب گذشته و پس از عبور از یك جفت غلتك فولادی پیچیده می‌شود. مخزن آب علاوه بر خاموش كردن جرقه‌های احتمالی روی پارچه، عمل شستشو را نیز تا حدودی انجام می‌دهد و می‌توان به آن مواد آهارگیر اضافه نمود. پارچه‌های ضخیم معمولاً از مخزن آب عبور نكرده و مستقیماً غلتك می‌گردند. روی بعضی از ماشینهای پرزسوزی ممكن است غلتك خشك كنی جهت خشك كردن كامل پارچه قبل از ورود به ماشین قرار داشته باشد و همچنین ممكن است كه غلتكهای جرقه‌گیر در آخرین قسمت ماشین قرار داده شود تا از حمل جرقه توسط پارچه‌ جلوگیری بعمل آید. سرعت معمولی پرزسوزی برای پارچه‌های ظریف حدود 220-200 متر در دقیقه و برای پارچه‌های ضخیم حدود 120 متر در دقیقه می‌باشد. پارچه را ممكن است كه از یك و یا هر دو رو پرزسوزی نمود.

آهارگیری:

آهاری كه در مرحله مقدمات بافندگی به منظور حفظ نخهای تار از سایش و گسیختگی و در نتیجه بالا بردن راندمان ماشین بافندگی به آنها اضافه گردیده است در رنگرزی و در عملیات چاپ زاید بوده و باید در اولین فرصت از پارچه جدا گردد.

برطرف كردن آهار نشاسته با یكی از چهار روش زیر ممكن است:

1- آهارگیری با اسید     2- آهارگیری با روش تخمیر

3- آهارگیری با اكسید كننده‌ها    4- آهارگیری با آنزیم

آهارگیری با اسید:

پارچه پنبه‌ای را كه قبلاً پرز سطح آن گرفته شده است از محلول 5/0- 1 درصد اسید سولفوریك عبور می‌دهند و در حرارت 40 درجه سانتیگراد بمدت 4 ساعت انبار می‌كنند تا آهار نشاسته آن متلاشی شود و سپس كالا را قبل از خشك شدن شستشو می‌دهند قبل از شستشو نباید كالا را خشك كرد زیرا غلظت اسید بعلت مهاجرت و تجمع در نقاط معین افزایش پیدا كرده و كالا را متلاشی می‌سازد محلول اسید رقیق علاوه بر تجزیه آهار نشاسته كالا، مقداری از ناخالصیهای كالای سلولزی را نیز برطرف می‌سازد.

آهارگیری با روش تخمیر:

پارچه آهار دار را پس از پرزسوزی و خروج از جعبه اختناق بصورت لایه لایه در حوضچه‌هایی انباشته می‌كنند و بمدت 24 ساعت در حرارت مناسب به حال خود نگه می‌دارند كه بدین ترتیب این خیساندن طولانی كمك به برطرف شدن آهار نشاسته و بعضی از ناخالصیهای دیگر محلول در آب می‌كند. باكتریهایی كه بصورت طبیعی در آب وجود دارند در حرارت 40-25 درجه سانتیگراد تكثیر پیدا كرده و در نتیجه تولید آنزیمی می‌كنند كه موجب تجزیه نشاسته می‌شود و نشاسته تجزیه شده در شستشوی بعدی با آب برطرف می‌شود. در این روش فعل و انفعالات شیمیایی و تخمیر حاصل قابل كنترل نبوده و محصولات جانبی نامطلوب مانند كپك و غیره نیز به دست می‌آید كه بعضز از این مواد باعث تجزیه سلولز می‌گردد.

آهارگیری با مواد اكسید كننده:

مواد اكسید كننده مثل پرآمونیم سولفات و برومیت سدیم را می‌توان برای آهارگیری به كار گرفت ولی این مواد برخلاف آنزیمها به ساختمان سلولز حمله برده و با كوتاه‌كردن طول ماكرومولكول سلولز (كاهش درجه پلی مریزاسیون) باعث تضعیف الیاف و پارچه می‌گردند، از آب اكسیژنه هم می‌توان به این منظور استفاده نمود ولی از آنجایی كه برای آهارگیری موثر، بایستی این عمل چند مرتبه تكرار گردد به كار گرفتن آب اكسیژنه مقرون به صرفه نمی‌باشد.

leonil EB مخلوطی از مواد اكسید كننده و مواد كمكی می‌باشد كه طبق ادعای تولید كننده ضمن آهارگیری از وارد آمدن صدمه به الیاف سلولزی، به مقدار زیادی جلوگیری می‌كند. و نتیجه آهارگیری با آن در مقایسه با پرسولفات بهتر و یا برابر می‌باشد. به كمك این ماده آهارگیر می‌توان مراحل آهارگیری، پخت و سفیدگری را در یك مرحله انجام داد.

آهارگیری با آنزیم:

یكی از بهترین روشهای برطرف كردن آهار از روی كالا استفاده از عصاره‌هایی است كه حاوی آنزیم مناسب می‌باشد. این آنزیمها از نوع كاتالیزورهای بیوشیمی یعنی بیوكاتالیزورها می‌باشند و از نظر شیمیایی پروتئین‌هایی هستند با وزن مولكولی زیاد و با كاتالیزورهای شیمیایی معمولی تفاوت دارند زیرا در حرارت و PH محدودی عمل می‌كنند. نام گذاری و طبقه‌بندی آنزیمها بر مبنای نام ماده‌ای كه باید تجزیه گردد مشخص می‌شود.

مثلاً آنزیمهایی كه آمیلوز و آمیلوپكتین یعنی آهار نشاسته را تجزیه می‌كنند آمیلازها نامیده می‌شوند و آنزیمهایی كه سلولز را تجزیه می‌كنند سلولازها هستند و آنزیمهایی كه پروتئین را تجزیه می‌كنند پروتازها نامیده می‌شوند و آنزیمهایی كه ژلاتین را تجزیه می‌كنند ژلاتازها نامیده می‌شوند كه پروتازها و ژلاتازها بطور كلی جزء آنزیمهای پروتئینی می‌باشند. آنزیمهایی كه برای تجزیه مواد آهاری بكار می‌روند به دو گروه كلی زیر تقسیم می‌شوند:

1- آنزیمهای دكسترینوژنیك تولید كننده دكسترین یا آلفا آمیلازها

2- آنزیمهای ساكاروژنیك تولید كننده ساكاروز یا بتا آمیلازها

آمیلوز قسمتی از ماده آهار نشاسته را تشكیل می‌دهد كه باعث ژلاتینه شدن آهار می‌گردد و آنزیمهای آلفا و بتا آمیلازها موجب كاهش قدرت ژلاتینه آهار شده یعنی آمیلوز را نیز تجزیه می‌كنند به طوری كه هرگاه آنزیم مناسبی به خمیر نشاسته ژلاتینه شده اضافه شود ابتدا موجب سیالیت خمیر و سپس تبدیل نشاسته به دكسترین محلول در آب و بالاخره تشكیل مالتوز حاصل می‌گردد و مالتوز نیز قابلیت تجزیه به دو مولكول گلوكز را دارد.

آمیلاز آلفا و بتا بطور مشابه اتصال گلوكزی در ملكول نشاسته را هیدرولیز می‌كنند اما محلی كه فعل و انفعالات در ملكول صورت می‌گیرد متفاوت است به طوری كه آمیلاز آلفا زنجیر ملكول نشاسته را بطور راندم پاره و احیاء می‌كند درجه پلیمریزاسیون را سرعت كاهش می‌دهد ولی آمیلاز بتا زنجیر ملكول نشاسته را از واحد مالتوز در انتهای ملكول احیاء می‌كند و طول ملكول را بتدریج كوتاه می‌سازد. لذا جهت آهارگیری‌های سریع مناسب نخواهد بود.

برای تهیه آنزیم، باكتری را در محیط مناسب (مانند مخمر آبجو قبل از تخمیر) و تحت شرایط كنترل شده بمدت یك هفته كشت می‌دهند تا حداكثر آنزیم در محیط حاصل شود و افزایش تشكیل در آنزیم مشاهده نگردد سپس باكتری را توسط سانتریفوژ جدا كرده و مایع آن برای تهیه آنزیم بكار می‌رود.

به طور كلی، ثبات و فعالیت آنزیمها به فاكتورهای مختلفی مثل PH، درجه حرارت، یونهای فلزی، مواد اكسید كننده و مواد تر كننده و پاك كننده بستگی دارد.

1- اثر PH و درجه حرارت:

جدول زیر PH و درجه حرارت فعالیت ایده‌آل و همچنین PH و درجه حرارتی را كه آمیلازها فعالیت خود را از دست می‌دهند نشان می‌دهد.

PH

حرارت

PH

حرارت

1/8>-1/2<

oc85>

2/5-6/4

oc65-60

malt amylases

9>-5/4<

oc65>

8/6

oc 55-50

pankreas amylases

8>-2<

oc90>

7-4/5

oc65-60

Baktrien amylases

شرایط عدم فعالیت

شرایط فعالیت ایده‌آل

2- اثر یونهای فلزی:

یونهای مس، روی، جیوه، نیكل و كبالت از قدرت آنزیمها كاسته و یونهای فلزی قلیایی خاكی به ثبات آنزیمها كمك می‌كنند.

3- اثر مواد تر كننده و پاك كننده (دترجنت)

مواد تركننده و پاك كننده‌های غیر یونی بر عمل آنزیمها اثر نسبتاً مثبتی داشته و مواد یونی دیگر كم و بیش اثر منفی دارند.

4- اثر مواد اكسید كننده:

مواد اكسید كننده مقداری از قدرت آنزیم‌ها را كاهش می‌دهند.

5- اثر مواد محافظ:

فنل و فرمالدئید، بعنوان محافظ نشاسته، اثر منفی روی فعالیت آنزیمهای آهارگیر نداشته ولی اسید سالیسیلیك از فعالیت آنزیمها می‌كاهد.

عمل آهارگیری بعد از آغشته شدن پارچه به محلول محتوی آنزیم شروع می‌گردد به این ترتیب كه نشاسته ابتدا متورم شده و پس از كوتاه گردیدن طول ماكرو مولكول به صورت محلول در آب بیرون می‌آید این دو به زمان احتیاج داشته كه ممكن است با توجه به نوع نشاسته به 20 ساعت بالغ می‌گردد. تر شدن یكنواخت و سریع عامل مهمی در آهارگیری می‌باشد تورم و كوتاه شدن ماكرو مولكول و در نتیجه انحلال نشاسته با افزایش حجم محلول موجود در اطراف نشاسته سریعتر می‌گردد این امر در آهارگیری به روش مداوم و یا نیمه مداوم دارای اهمیت می‌باشد.

ظرفیت جذب محلول توسط هر پارچه محدود می‌باشد كه بستگی به ساختمان و نوع الیاف آن دارد بعنوان مثال پارچه با بافت كم تراكم، ظرفیت جذب محلول بیشتری را نسبت به پارچه با بافت پرتراكم دارد. به طور كلی ظرفیت حداكثر جذب محلول، مجموع محلول جذب شده توسط الیاف كه باعث تورم آنها می‌گردد و محلولی كه منفذهای باز بافت پارچه را فرا می‌گیرد، می‌باشد. در روشهای مداوم و نیمه مداوم، تمام منافذ پارچه بعد از پر شدن با محلول پر گردیده و سپس محلول، حركت به داخل الیاف را شروع نموده و باعث تورم می‌گردد. به این ترتیب از محلول اولیه كه منافذ پارچه را فرا گرفته بود كم می‌گردد. لازم به تذكر است كه محلول جذب شده توسط الیاف عملاً در آهارگیری نقشی را نداشته و فقط محلول باقی مانده در منافذ بین الیاف در آهارگیری مهم می‌باشد. الیاف سلولزی عملاً به حدود 30 ثانیه برای جذب محلول احتیاج دارند بنابراین جهت كسب اطمینان از جذب محلول حداكثر توسط پارچه بایستی به الیاف وقت كافی داده شود. در روشهای مداوم و نیمه مداوم، عملاً زمان بسیاری كمتری جهت جذب محلول به پارچه داده می‌شود. بكارگرفتن مواد تر كننده كه اثر منفی بر فعالیت آنزیمها نداشته باشند باعث سریعتر شدن جذب محلول می‌گردد چنانچه پارچه در حدود پانزده ثانیه با محلول در تماس باشد تر كننده‌های موثر درصد بالایی از جذب محلول حداكثر را مطمئن می‌سازد ولی چنانچه سرعت پارچه به حدی برسد كه زمان تماس پارچه با محلول از 5 ثانیه كمتر باشد جهت آهارگیری موثر باید پارچه یك مرتبه پد گردیده و بعد از باقی ماندن به مدت كافی در هوا دوباره وارد حمام گردیده و مجدداً پد گردد. آهارگیری به كمك آنزیم دارای این عیب است كه امكان ادغام آن با عملیات دیگر مثل پخت و سفیدگری وجود ندارد. در حالی كه انجام آهارگیری با مواد اكسید كننده (Leonil EB) همزمان با عملیات مقدماتی دیگر در یك مرحله امكان‌پذیر می‌باشد.

قیمت فایل فقط 24,700 تومان

خرید

برچسب ها : چاپ پارچه , پرزسوزی , آهارگیری

نظرات کاربران در مورد این کالا
تا کنون هیچ نظری درباره این کالا ثبت نگردیده است.
ارسال نظر